ریشه در باد

مهاجران دیگرند و مقیمان دیگر. مقیم در جهان خویش می زید یا گمان می کند که می‌زید اما مهاجر جهان خود را برداشته می‌گردد. بی گمان است که در جهان خود نیست. مهاجر مثل پل است یا آن که بر پل ایستاده است: میان دو جهان با هر دو و دور از هر دو. مقیم مثل درخت است که ریشه می دواند و به استواری خود می نازد مهاجر باد است از هر درخت نشان دارد و در هیچ زمینی ریشه ندارد.
مقیم اقامت خود را انتخاب نمی کند اما مهاجر به این انتخاب ناگزیر شده است.
زندگی مهاجر با مقیم هیچ مشابهتی ندارد مگر اشتراک در سرزمین واحد سرزمینی که از آن مقیم است.

مطالب دیگر

افسانه هر ملیت یک دولت

صداهای قومیت‌گرایانه در ماه‌های اخیر بیشتر از همیشه شنیده می‌شود؛ صداهایی که رسانه‌ها و سیاست‌های معینی آن را بازتاب می‌دهند و طنین اغراق‌آمیزی به آن

مدرنیته کسب مهارت است

سالها ست درگیر نظریه ایم. انواع و اقسام نظریه ها در بازار اندیشه و نشر ایران رایج است. تصور بر این است که بهترین نظریه