حتما ماه زده می شوم. من به تاثیر وضع فلکی بر آدمی باور دارم دقیقا چگونه تاثیر می گذارد نمی دانم ولی همانطور که ماه بر مد دریا موثر است بر ما نیز هست.
حتما ماه زده می شوم که چنین یکباره تلخ می شوم و گزنده و بی تحمل و گریزان از جمع که سهل است حتی از دوستان. در غار بی نیازی اعتکاف می کنم ولی زود ندای کلمینی یا حمیرا بر می دارم.
گاهی فقط زن تنهایی ما را پر می کند.
ما انسانیم خدا نیستیم. حتی خدا نیز با کسانی از گزیدگان راه تکلیم پیش می گیرد و جهان را می آفرد تا تنها نباشد.
جهان طبع زنانه دارد. کشف من نیست یافته قدیم است. وقتی هم که آدم تنها بود حوا رخ نمود و در قرآن هست که به زن آسایش می گیرید و انس.
تنهایی بزرگترین هراس است.