از امشب و در حالی که ساعت به صدسالگی مشروطه نزدیک می شود پخش آزمایشی رادیو زمانه را آغاز می کنیم. یا بگویید تمرین مان. الا اینکه این نمایشنامه ای است که هر روز به سبک بداهه نویسی نوشته می شود. داستان را می دانیم اما حوادث کوچک و بزرگ اش را نه. امشب تمرین اول است. برای آزاده و برای همه اعضای تیم کوچک ما. این کار پر از “اول” است. داریم برای اول بار یک کار بزرگ را به شکل اکتشافی طراحی و اجرا می کنیم. فکر می کنم با مخاطبانی که داریم این کار معنی دارد. مخاطبان ما می توانند در شکل گیری ما نقش داشته باشند. می توانند بازی را تصحیح کنند و می توانند حتی به روی صحنه بیایند. رادیو زمانه یک فکر است. گروه بسته و از پیش تعیین شده ای نیست. هر کس به ایده رسانه دوسویه دلبسته است می تواند شنونده/ تولیدکننده زمانه باشد.
ما برای یک ماه در نقش یک رادیوی اینترنتی ظاهر می شویم. تا تاکید کنیم که اینترنت برای ما اهمیت بنیادین دارد. ما تمرین مان را اینجا انجام می دهیم که به نظرمان عرصه رسانه های خودمونی است. می خواهیم با این رسانه ها هم-سایه باشیم. بعد البته ماهواره هم هست و موج معمول رادیویی. اما ما همچنان به آنچه از وبستان و وبلاگستان آموخته ایم و می آموزیم وفادار خواهیم ماند. قول داده بودم اینجا در باره اش بنویسم اما حالا فکر می کنم درست آن است که در اولین مطلب وبلاگ زمانه در بلاگ-سایت رادیو بنویسم. آنهم بزودی پرده برداری خواهد شد – شاید کمتر از یک هفته دیگر.
الان ساعت من در آمستردام ۱۵:۵۱ است. باید بروم تا برای تمرین آماده شوم. ساعت ۱۸:۰۰ صدای زمانه را خواهید شنید. با گزینه ای از موسیقی هایی که کمتر شنیده می شود: موسیقی زیرزمینی. پیشدرآمدی برای ما که می خواهیم صداهای کمتر شنیده شده شنیده شود:
صفحه پخش آزمایشی بخشی هم برای ارسال پیام صوتی دارد. بفرستید تا در برنامه پخش شود. آهسته آهسته شکل خواهد گرفت. حوصله کنید.