وبلاگهایی که فرصتی برای هم اندیشی اند

سالی که گذشت دهها مطلب خوب عمدتا در وبلاگها خواندم. سال گذشته سال وبلاگ بود. هر کس می گوید وبلاگستان ساکت است و راکد است بی انصافی می کند. وبلاگستان گاهی به تعطیلات می رود اما در سالهای اخیر هیچ رسانه ای به اندازه وبلاگ و دیگر رسانه های خرد در انتقال پیام موثر نبوده است خاصه در سال پار که رسانه ها به هزار تیر بلا دوخته شدند و تنها وبلاگ نفس می کشید. وبلاگستان در سال گذشته فقط پیام رسان هم نبوده است بلکه تحلیلگر سوانح ایام و احوال ما و وطن ما بوده است. دیدم دوستان دارند ۵ وبلاگ خوبی که می شناسند معرفی می کنند به بهانه روز جهانی وبلاگ. من هم پرونده گوگل خوان ام را باز کردم و دستچینی از بهترین مطالبی که سال پیش خوانده ام (که چندین برابر این فهرست است) انتخاب کردم. یعنی هم وبلاگ را نشان داده ام و هم آن مطلبی را که نشان کرده بودم که از خواندن اش کیف کرده بودم و به نویسنده آفرین کرده بودم. این است آن فهرست که از جدید به قدیم مرتب شده است یعنی از تازه ترین مطلبی که برچسب خورده تا اوت سال پیش:

عباس عبدی
فراتر از خبر؛ از اذان تا اذان! 

مخلوق
زیبایی‌شناسی لباس‌شخصی‌ها

نقدی بر روایت‌گر ِ حلقه‌ی ِ شرف

 

مجمع دیوانگان

با دست خالی در چند جبهه نمی جنگند

 

فرحنار امراللهی

جناب آقای جعفر پناهی و خانواده

 
سپینوزی

Reading :: Rules for Radicals
 

سفر به انتهای شب
زیر پل حافظ


در گلستانه

مباد که آنها شویم

 

لویاتان

و قابیل گفت: عکس امام را آتش بزن

سپر دفاع موشکی هم رفت

 

ایمایان
ده توصیه به رهبر
آیا حوزه مستقل است؟
کندوی زمان ما

بوی خاک
قصه‌های من و رامین (معاون مطبوعاتی یا تئوریسین جبهه خیر)


کافه ناصری

دوره پیشرفته جنگهای پارتیزانی

 

مارون

رنگ سبز؛ لجنی یا علوی؟

 

درای

آنها واقعا چند نفرند؟ : سفر احمدی نژاد به مشهد

 

بهمن دارالشفایی
در دفاع از سیدحسن مدرس


ساز مخالف

یک نوشته قدیمی: رهبران ایران از چه می‌ترسند؟

نظامیسازی

 

بچه جنوب شهر
سعید حجاریان : ایدئولوژی نظام به یک مارکسیسم مبتذل تغییر یافته است و انتخابات ، بیانیه ی این تغییر ایدئولوژی بود


تورجان

مرجعیت هنوز زنده است

 

ارتباطات نامه
دادگاه به مثابه ارتباط آیینی


ماتینه

 رمزگان ربنا

 

جامعه شناسی زمینی
لباس خواب آقای ابطحی و هذیان های یک استاد دانشگاه معلوم الحال مرفه بی درد

 
Bolts
تاریخ این قرن را که بنویسند، فصل اولش را با ما شروع خواهند کرد.

مطالب دیگر

استاد فلک دولتمند خال

به لایق شیرعلی خیلی علاقه داشت. در شعر مولوی غرق بود. به نازکی های زندگی مردم خود سخت آگاه بود. گرفتارش بود. میان جنگ و

افسانه هر ملیت یک دولت

صداهای قومیت‌گرایانه در ماه‌های اخیر بیشتر از همیشه شنیده می‌شود؛ صداهایی که رسانه‌ها و سیاست‌های معینی آن را بازتاب می‌دهند و طنین اغراق‌آمیزی به آن