برای آقای علاقه بند که راه کیهان را تمرین می کند

 آقای علاقه بند عزیز،
به کسی می گویید سرباز ارتش آمریکا که از بسیجگران وبلاگستان در مخالفت با جنگ و حمله نظامی احتمالی آمریکا به ایران بوده است. به کسی می گویید چهره اش را نشان داد که چیزی برای پنهان کردن نداشته است و اگر شما امروز با او آشنا شده اید آرشیو سیبستان او دهها مطلب با همین رویه دارد که هنوز می توانید با جستجوی ساده ای پیدا کنید و بخوانید. مساله خیلی ساده است. شما جز برچسب زدن کاری نکرده اید. اگر می خواهید حرف و سخنی را رد کنید بهترین کار تبعیت از روش کیهانیان نیست. دو کلمه استدلال در برابر حرفهایی که با برچسب زدن رد می کنید بیاورید. من پای حرفهایم ایستاده ام و اگر قرار بود با پول این و آن حرف ام را عوض کنم همان ایران می ماندم یا تا به حال ده بار رنگ عوض کرده بودم. یعنی شما تا به حال تشخیص نداده اید که مساله من و امثال من پول نیست؟ چرا فکر می کنید هرکس مثل شما نباشد لابد از جایی پول گرفته است. آیا شما که مثل من فکر نمی کنید از جایی پول می گیرید که این حرفها را بزنید؟ چرا فکر نمی کنید پرنسیپ ها هم مهم اند. چه آدم پول داشته باشد یا نداشته باشد. ایران باشد یا خارج باشد. مذهبی باشد یا نباشد. من شما را متهم نمی کنم. ولی انتظار زیادی است که دو کلمه برهان هم بیاورید؟

پس نوشت:
خب بعضی ها فقط یک تلنگر لازم دارند تا خود را نشان دهند. گرچه من در آقای علاقه بند هنوز جوانی را می بینم که می تواند از راه کیهان بازگردد و از او ناامید نیستم که سخن در اندازه خود و دانش خود بگوید اما برایم خنده دار بود که در پاسخ به این کامنت خود را در مقامی دیده است که بتواند بگوید شما را متهم می کنم به اقدام علیه امنیت و حاکمیت! برادر منظور من از اینکه نوشتم من شما را متهم نمی کنم بسادگی این بود که متهم تان نمی کنم که حرف تان را بر اساس سفارش می زنید و واقعا حرف خودتان است. شما که هستید که بتوانید دیگران را متهم کنید؟ قاضی هستید؟ دادستان هستید؟ مدعی العموم هستید؟ آنها که متهم می کنند هم هزار جور توجیه می کنند تا بتوانند اتهامات خود را مشروع جلوه دهند شما از کی در ردیف مقامات و قضات درآمده اید؟ آنها که رسما متهم می کنند و می گیرند و زندان می کنند و اعترافنامه کتبی و ویدیویی می گیرند هم کارشان زیر سوال است. شما آخر به چه اعتباری خود را به جای آنها گرفته اید؟