رودخانه چارلز که کمبریج و بوستون را جدا می کند آرام و زیبا و سرسبز است. چشم انداز قایق های کوچک با بادبانی یک یا دوتکه روی رودخانه سخت دلفریب است و آرام بخش. مثل تابلو نقاشی است. قایق راندن تفریح عمومی است و البته ورزشی مفرح. من از دیدن این مردم لذت می برم. هر بار که با اتوموبیل از کرانه می گذرم دلم می خواهد پیاده شوم و در کنار رودخانه که چمنزار وسیعی است قدم بزنم. اما تنهایم. این شوق دیدار آب و آرامش با تنهایی خراب می شود. بهتر است راهم را ادامه دهم.
هذا فراق بیننا و بینکم
هر چه می گذرد می بینیم شکاف بین ملت و روحانیت معظم بیشتر می شود. طوری که دیگر رفوشدنی نیست. راه ما سوا ست. داریم
۱۴۰۴-۰۱-۰۷