امروز صبح این خبر «۲۵ درصد طلاقها» در «انتخاب» را می‌خواندم:

« ۱۹  بهمن ماه ۱۳۸۵ ساعت : ۴۹ , ۱۵

وى اقتصاد بیمار، پولدار شدن یک شبه، زیاده خواهى و مصرف گرایى برخى از بانوان و خیانت برخى از آقایان را از علل دیگر طلاق در جامعه برشمرد».

یکی از «مغالطات» رایج در نظام خبررسانی جمهوری اسلامی «مغالطات آماری» است. به همین نمونه توجه کنید: (۱) «۲۵ درصد طلاقها برای زوجهایی رخ می‌دهد که با آشنایی خیابانی و یا از طریق اینترنت ازدواج کرده‌اند!» علت چیست؟ تصمیم گیری فردی! چاره چیست؟ به سخن والدین خود گوش کنید! آنچه در این آمار وحشتناک «۲۵» درصد به آن توجه نمی‌شود این است که اگر ۲۵ درصد طلاقها به علت خارج شدن از معیار سنتی ازدواج در جامعه بوده است، پس آن ۷۵ درصد باقیمانده که با نظارت والدین بوده است چرا به طلاق انجامیده است؟ برای آن ۷۵ درصد علل دیگری ذکر می‌شود! اما می‌توان پرسید که آیا برای ما نحوه‌ی آشنایی و ازدواج مهم است، یا «معیارها»یی که برای انتخاب داریم. اگر «معیارها»ی ما غلط باشد، دیگر فرقی نمی‌کند که چه کسی آن را به کار می‌گیرد، زوجها یا والدین‌شان. و آشنایی چگونه حاصل می‌شود، در حمام یا مسجد یا روضه (سنتی) یا در دانشگاه یا مترو یا سینما. «معیارها» چیست؟ آیا مشروعیت ازدواج به نحوه‌ی آشنایی است؟

در این «چاره‌اندیشی» سنتی آقای روان‌شناس ارزشی دیگر نیز نهفته است. جامعه‌ی ما جامعه‌ای است که ارزش انتخابهای فردی و تجربه‌ی شخصی در آن «صفر» است. بنابراین، می‌توان به راحتی نشان داد که وقتی زوجهایی با تصمیم خودشان و برخلاف میل پدر و مادرهایشان ازدواج می‌کنند، چنان در زندگی آینده حمایت والدین را از دست می‌دهند، در جامعه‌ای که جوان بی‌یار و یاور قادر به کسب آینده‌ی روشن و ترقی اجتماعی نیست، که ادامه‌ی زندگیشان با مشکلات بسیاری رو به رو می‌شود و در اینجاست که والدین نیز سعی می‌کنند هرچه زودتر به فرزندان‌شان بفهمانند که «آنان اشتباه کرده‌اند». در نتیجه، کشتی واژگون می‌شود تا «ارزش تجربه‌ی والدین اثبات شود!».

یکی از ارزشهایی که با آن زندگی جدید شکل گرفته است، ارزش تصمیم و انتخاب فردی است، حتی اگر «غلط» باشد. «غلط» خود من بهتر از «درست» دیگران است. چون «غلط» من مال خودم است، اما «درست» دیگران مال من نیست. این البته بدان معنا نیست که ما اشتباههای دیگران را تکرار کنیم. نه، زندگی هریک ما اصالت خود را از این می‌گیرد که تا چه اندازه با تجربه و رضایت شخصی خود ما ساخته می‌شود. نسلی که هربار تجربه‌های پدران خود را تکرار می‌کند سرنوشتی بهتر از آنکه ما امروز داریم ندارد.  

برگرفته از: فل سفه