حضانت جوجه ها

در مقدمه حدیث دیگران آوردم که نمی دانم چگونه می شود به نوشی ها کمک کرد ، می توانم کلیاتی را مطرح کنم اما در کار حقوقی هر پرونده علی حده است ، باید وکیل در تمام جزئیات وارد شود ، کار خم رنگرزی نیست. دستگاه قضایی ما فاسد است این بزرگترین سد در برابر وکیل است، تمام زحمات و استدلالات حقوقی شما را که کاملا منطبق بر قوانین مدون است با نیم خط بی ارزش از بین میبرد ، یادم نمی رود که یک قاضی ادبیاتی که برای یک بازداشت موقت ( که تازه اصل بازداشت موقت هم مخدوش بود) بکار برده بود این بود که متهم تا بعد از برگشتن اینجانب از مرخصی به حبس ابد محکوم می گردد !! از این دست در کشکول حقوقی دخو پرفراوان است. نوشی الان نیاز به یک وکیل حاضر در محل دارد ، اصل پرونده با توجه به همین داده هایی که داریم به نفع اوست.

ماده ۱۱۷۵ قانون مدنی : طفل را نمی توان از ابوین و یا از پدر و یا از مادری که حضانت با اوست گرفت مگر در صورت وجودعلت قانونی.

قانون مربوط به حق حضانت مصوب ۲۲/۴/۶۵ که بصورت ماده واحده تصویب شده است:
« چنانچه به حکم دادگاه مدنی خاص یا قائم مقام آن دادگاه، حضانت طفل به عهده کسی قرار گیرد و پدر یا مادر و یا شخص دیگری مانع اجرای حکم شود و یا از استرداد طفل امتناع ورزد دادگاه صادر کننده حکم وی را الزام به عدم ممانعت یا استرداد طفل می نماید و در صورت مخالفت به حبس تا اجرای حکم محکوم خواهد شد.»

البته حبسی که در این ماده به آن اشاره شده جنبه کیفری ندارد و تنها به منظور اجرای حکم استفاده می شود.و با توجه به نص مربوط به جایی است که تازه حکم حضانت صادر شده و طفل در اختیار شخصی غیر از شخصی که حق حضانت به او داده شده باشد.اما از وحدت ملاک آن در قضییه نوشی نیز استفاده کرد و سرجیو را الزام به استرداد جوجه ها نمود.

علت قانونی که جوجه ها را از نوشی جدا کرده باشد نداریم تنها همان حکم دادگاه است که نوشی قسمتی از آن را در وبلاگش نوشته که فقط برای مدت هشت ساعت در هفته حق ملاقات برای سرجیو در نظر گرفته شده است و او مکلف بوده که جوجه ها را به موقع برگرداندعدم انجام این تکلیف قانونی می تواند باعث شود اولا الزام او را به استرداد جوجه ها از دادگاه خواست و در صورت امتناع با استفاده از وحدت ملاک ماده واحده فوق حبس موقت سرجیو را تا زمان اجرای حکم الزام تقاضا کرد.وکیل باید استناد به وحدت ملاک را بدین صورت توجیه کند که شرایط فعلی شباهت تام به موردی دارد که حکم حضانت به نفع مادر صادر شده و پدر از سپردن اطفال به مادر امتناع نماید و دلیلی برای عدم دلالت ماده واحده به مورد نوشی وجود ندارد.

امیدوارم سرجیو قصد رفتن از ایران را نداشته باشد ولی اگر از او خبری نیست و احتمال خروجش وجود دارد تقاضای ممنوع الخروج کردن او از همان دادگاه بشود از باب احتیاط.

واما از نظر کیفری ماده ۶۳۲ قانون مجازات اسلامی : اگر کسی از دادن طفلی که به او سپرده شده است در موقع مطالبه اشخاصی که قانونا حق مطالبه دارند امتناع کند به مجازات از سه ماه تا شش ماه حبس یا به جزای نقدی از یک میلیون و پانصد هزار تا سه میلیون ریال محکوم خواهد شد.

عناصر ماده فوق به خصوص مورد منطبق خواهد بود اگر نوشی رسما تقاضای مطالبه اطفال را نموده باشد و طرف مقابل امتناع کرده باشد.از آنجا که عنصر سپردن اطفال انجام شده است و نوش کسی است که با توجه به اینکه حضانت اطفال با اوست، حق مطالبه آنها را دارد در صورت امتناع سرجیو نسبت به استرداد اطفال مرتکب بزه شده است هرچند پدر و ولی اطفال است چرا که ماده فوق با عبارت «کسی» مطلق است و کسی حتا والدین مستثنی نشده اند.امید که آنچه گفته شد بکار آید.

برگرفته از روزنامه های دخو