وقتی جهان را یا تاریخ شخصی و قومی و وطنی را سیاه ببینیم و هیچ در هیچ، برای چه سخن می گوییم؟ هر نوشته ای که در آن “شفقت بر خلق” غایب است خواندنی و به یادسپردنی نیست. آنکه ما را از گذشته مان نا امید می کند از آینده چیزی نمی داند. – از میان گفت و شنود های امشب با دوست صاحبدل مهدی خلجی پس از دیدن فیلمی در باره آرامش دوستدار.