به پاس لذتی که امشب از دیدن این فیلم نیوزیلندی بردم. هالیوود هرگز نمی توانست چنین فیلمی بسازد. وگرنه به سوپر فیلم اش تبدیل می شد. ولی همان بهتر که نشد! یاد کارهای هرتسوگ افتادم بدون تلخی هایش. زیبا، عمیقا انسانی، با اعتقادی ژرف به جادوی ایمان و الهام و انس با طبیعت، و خوش ساخت. با کارگردانی خانم نیکی کارو و با بازی فوق العاده کیشا کاسل-هیوز. این هم سایت فیلم.
کمونهای از دست رفته
داشتم زندگینامه فروغ را مرور می کردم برای کاری که در دست دارم. رسیدم به این نقل از م. آزاد و دیگر نتوانستم پیش بروم: