حمله به هدف های بی دفاع شهری و غیرنظامی نمی تواند با هیچ منطقی توجیه شود. این حمله های کور که جان عالم وعامی، مسلمان و غیرمسلمان، کودک و کهنسال و زن و مرد را بی هیچ فرق و اعتنایی هدف قرار می دهد جز با منطق گروه های مافیایی سازگار نیست. من سخت مشکوک ام که این آدم کشان که هستند و چه هدف نهان یا آشکاری را تعقیب می کنند. اما این از آن مواردی است که آدمی اگر کاری هم از دستش ساخته نباشد دست کم باید اخلاقا تکلیف خود را با آن روشن سازد. این از آن مواردی است که آدمی اگر شنید و به آن راضی بود در آن شریک خواهد بود. نباید دین و اسلام را به این آدم کشان وانهاد. نباید راضی شد که آنها به نام دین چنین جنایت هایی را انجام دهند.
انقلاب؛ افسانه و آسیب خلقی شدن
در میان افسانه های سیاست در دوران مدرن کمتر افسانه ای به جذابیت و فراگیری و ویرانگری «خلقی شدن» است. تجربه های انقلابی قرن بیستم