Search
Close this search box.

رسانه، اتومبیل شخصی کسی نیست

صفحه‌ای در ملکوت بر پا کرده‌ام برای پوشش دادن مطالبی که در وبلاگ‌ها درباره‌ی ماجرای اخیر زمانه نوشته می‌شود با عنوان «دفتر زمانه». سعی می‌کنم تمام مطالب موافق یا مخالف مهدی جامی رو پوشش داده و منعکس کنم.

نقطه‌ی عزیمت اصلی برای ایجاد این صفحه این بوده است که هیأت مدیره‌ی زمانه، چندان توضیحی به مخاطبان زمانه درباره‌ی تصمیم‌اش نداده است و به معنایی، رفتاری غیر دموکراتیک داشته است. هر رسانه‌ی جدی و مهمی، در تغییر و تحولاتِ عمده‌اش، به ویژه در تحولاتی از این دست، برای رأی مخاطبان‌اش نیز وزن و اهمیتی قایل است. می‌توان از طریق ایجاد صفحه‌ای از این دست این نظرها را پوشش داد. این کار را نه در زمانه می‌شود انجام داد و نه کارمندان زمانه می‌توانند مستقیماً وارد این بحث شوند. ولی وبلاگ‌نویسانی که قرارداد حقوقی و تعهدی صریح دال بر عدم ورود به این مسایل ندارند (تو را به خدا ببینید وبلاگ‌نویسان آن هم در کشورهای غربی باید به چه روزی بیفتند!) بدون شک می‌توانند ابراز نظر کنند. و هدف اصلی این است که صدای کسانی که تا قبل از زمانه صدایی نداشتند به هیچ دلیلی خاموش نشود.

زمانه متعلق به همه‌ی کسانی است که زمانه را از آن خود می‌دانند نه متعلق به کسانی که با دادنِ پول خود را صاحب‌اش می‌شمارند. رسانه، اتومبیل شخصی کسی نیست. رسانه، جز اموال عمومی است. هر کسی جایی مطلبی می‌بیند مرتبط به این موضوع، به ویژه در وبلاگ‌ها، ممنون می‌شوم لینک‌اش را ارسال کند یا ذیل همین مطلب بنویسد تا مطلب را اضافه کنم.

برگرفته از: ملکوت

مطالب دیگر

استاد فلک دولتمند خال

به لایق شیرعلی خیلی علاقه داشت. در شعر مولوی غرق بود. به نازکی های زندگی مردم خود سخت آگاه بود. گرفتارش بود. میان جنگ و

افسانه هر ملیت یک دولت

صداهای قومیت‌گرایانه در ماه‌های اخیر بیشتر از همیشه شنیده می‌شود؛ صداهایی که رسانه‌ها و سیاست‌های معینی آن را بازتاب می‌دهند و طنین اغراق‌آمیزی به آن