Search
Close this search box.

چاره ای نیست جز تکیه بر نظر آنها که وارد بازی می شوند

بازی-گوشی

اگر بگویند بهترین بازی زندگی چیست می گویم: نظربازی! هم در معنای قاموسی اش هم در معنای وسیع اش که ما در زمانه از آن برای نظرخواهی استفاده کرده ایم – با احتیاط البته و با گذاشتن خط فاصله ای میان نظر و بازی تا فاصله این معنا را از آن معنای رایج حفظ کرده باشیم. نظرخواهی زمانه هم نظر است و هم بازی است. و این آن را از حالت خشک و جدی معمول به در می آورد. این کاری است و گامی است در جهت زمانه. بازی-گوشی در جان زمانه است. زیرا که زمانه همه سرمایه خود را بر سر این بازی گذاشته است. تا ببیند تا کجا می شود قواعد «بازی» رایج را تغییر داد. به من بود متن سوالها را هم بازیگوشانه تدوین می کردم. کمی هم آمیخته با طنز و شوخی و مطایبه. اما همیشه دست و دلمان می لرزد وقتی می خواهیم مرزی را عبور کنیم. از خود می پرسیم تا کجا ما را خواهند پذیرفت؟ چگونه می شود هم یک رسانه جدی بود و هم خودمانی. هم بازی کرد و هم بازی را جدی بازی کرد. همین جا هم دعوت کنم از کسانی که می توانند برای همین نظرخواهی ورسیون های بازیگوشانه تدوین کنند. این هم نوعی بازی است. برای وبلاگنویسان. برای آنها که قلمی دارند که می تواند بازیگر باشد. قول می دهم خود من اولین کسی باشم که در نظر-بازی شما شرکت کنم!

!جدی بازی کنید
در همین دو سه روزه دهها نفر در نظربازی ما شرکت کرده اند. جدی بازی کرده اند. و حرفهای شنیدنی زده اند در آن آخرین صفحه که مجالی هست برای گفتن چند کلمه حرف حساب و خودمونی. کمی بعد به گزیده آنها اشاره خواهم کرد. اما بگویم که ما طرحهایی در سر داریم که نتیجه نظربازی شما آنها را تقویت خواهد کرد یا کنار خواهد گذاشت. رگه هایی از آنها را در پرسش های ما می بینید. اما بیشتر آنها موقوف است با داشتن اطلاعات بیشتری از شما و نظرهای شما. اینکه چقدر از زمانه کنونی را می پسندید مهم است و اینکه می خواهید زمانه چگونه رسانه ای باشد.

می دانم و این آسان است دانستن اش که هر موضع و رفتاری که زمانه برگزیند گروهی با آن موافق خواهند بود و گروهی بدان انتقاد خواهند داشت. اما چاره ای نیست جز تکیه بر نظر آنها که وارد بازی می شوند اگر کسی می خواهد زمانه را شکل دهد الان وقت اش است. زمانه را جدی گرفتن ِ این بازی خواهد ساخت (برای جلوگیری از بدخوانی: جدی گرفتن این بازی، زمانه را خواهد ساخت) و کسانی که تغییر در زمانه آنقدر برایشان جدی است که وقت می گذارند و نظر می دهند. باشگاه زمانه پس از این بازی به برنده بازی واگذار خواهد شد!

علیه سوگیری پنهان
از میان بازی کنندگان نظرها طیفی از همدلانه و مثبت تا منتقدانه و سختگیرانه را می پوشاند. شنونده ای می نویسد می خواهد: «روز به روز به میزان تنوع برنامه ها و سرعت خبررسانی زمانه افزوده شود. کلاً دوست دارم که مرتبا ً شاهد پیشرفت و ارتقاء این رادیو باشم» و دیگری می گوید انتظار دارد: «علیرغم ادعای بیطرفی در عمل تریبون هیچ کدام از جناحهای رژیم بخصوص حقه بازترین آنها اصلاح طلبان نباشد و با اینهمه پشتوانه مالی که به نام مردم ایران برخوردار شده امانتدار صدای خفه شده ملت باشد. راه رفته و در واقع لو رفته بی بی سی و … را نرود. در یک کلام سعی کنید وجهه یک رادیوی مردمی در نتیجه غیر رژیمی و غیر مبلغ منافع قدرتهای بزرگ را کسب کنید و الا که هیچ یک نوآوری باارزش فرهنگی شما نیز ارزشمند نخواهد بود.» و دوست دیگری می نویسد: زمانه باید «دارای یک سیاست شفاف باشد و به دنبال ایجاد توازن خبری بدون سوگیریهای پنهان باشد».

حرفه ای-وبلاگی
دوستی می نویسد امیدوار است زمانه «از حالت غیر حرفه ای و آماتوری عبور کند و حرفه ای تر با مخاطبانش ارتباط برقرار کند» و دیگری می خواهد زمانه «بیشتر رادیوی وبلاگ ها باشد، صدای کسانی باشد که سخنگاهی ندارند؛ دنباله رو مد و نظر اغلب نباشد؛ خط شکن، نو، نوشونده و مبتکر باشد.  سلیقه های متفاوت سیاسی را در نظر بگیرد؛ چنان که در موسیقی چنین می کند. زمانه، شاید در حوزه ی فرهنگ پیش رو باشد؛ اما در حوزه ی سیاسی و حتا خبر مصرف کننده ی خبرگزاری های داخلی و خارجی رسمی است. حرف زیاد است؛ اما شما هم در اغاز راهید»

بعضی می خواهند خبر بیشتر شود و تحلیل بیشتر و سرعت خبر رسانی بالاتر و زمان برنامه ها بیشتر و بعضی ما را به وبلاگی ماندن و رسمی نشدن و بازی را رها نکردن تشویق می کنند. دوستی می خواهد حالا که عرصه ای برای تمرین کاری تازه پدید آمده است ما از بادهای مخالف ناامید نشویم و عادی نشویم: «آزمون و خطا برای کسب تجربه است. ناامید و دلسرد نشوید، ادامه بدهید. یکی از بهترین ها خواهید شد.»

فاصله ما و "شما" تنها یک کلیک است
من نمی توانم شادی خود را از اینکه پیام زمانه شنیده شده است پنهان کنم. شنیده شدن این پیام است که برای ما زمینه لازم برای ماندن و ادامه دادن و آزمون کردن و یافتن و پیش رفتن را فراهم می کند. رسانه در خلا وجود ندارد. پیام های شما و حمایت شما ست که ما را به کار سخت خویش امیدوار می کند.

«زمانه مثل هیچکس نیست، من همین را دوست دارم، دلم می خواهد بیشتر از تابوها حرف بزنید، نمی دانم چطور ولی حرف زدن از رازهای مگوی همیشه جنجالی بوده اما روشنگر هم هست. من هنوز شجاعت راه اندازی یک وبلاگ شخصی را نداشته ام چون مطمئن نیستم که توانایی روبرویی با نظرات مختلف دیگران را داشته باشم، ولی زمانه به عنوان یک مجموعه قدرتمندتر است و کمتر از یک فرد آسیب پذیر است. آرزو داشتم که در اروپا بودم و به زمانه نزدیکتر».

مخاطب زمانه هر جا باشد به زمانه نزدیک است. فاصله ما تنها یک کلیک است. نظر-بازی شما از دور و از نزدیک ما را به شما نزدیک می کند. توپ در زمین شماست.
————————-
انتشار نخست در: وبلاگ زمانه

مطالب دیگر

استاد فلک دولتمند خال

به لایق شیرعلی خیلی علاقه داشت. در شعر مولوی غرق بود. به نازکی های زندگی مردم خود سخت آگاه بود. گرفتارش بود. میان جنگ و

افسانه هر ملیت یک دولت

صداهای قومیت‌گرایانه در ماه‌های اخیر بیشتر از همیشه شنیده می‌شود؛ صداهایی که رسانه‌ها و سیاست‌های معینی آن را بازتاب می‌دهند و طنین اغراق‌آمیزی به آن