رسانه های مشارکتی
مخاطبین محترم بفرمایید تو!

وبلاگ علوم ارتباطات اجتماعی یادداشت جالبی نوشته و در آن درباره رسانه‌های مشارکتی مطالبی نوشته‌است. در رسانه‌های مشارکتی همانطور که از اسمشان پیداست، صحبت از مشارکت است. مشارکت کی؟ مشارکت مردم عادی. کسانی که تا به حال تنها مصرف کننده تولیدات رسانه‌ها بوده‌اند، حالا به تولید کننده تبدیل شده‌اند.

عرصه جولان دادن این تولید کننده‌ای آماتور در درجه اول اینترنت است. وبلاگ، فوتوبلاگ، ویدئو بلاگ، پادکست، سایت، ویکی پدیا، ‌oh my news یا معادل فرانسویش agoravox همه به نویسنده، هنرمند، روزنامه‌نگار آماتور اجازه ابراز وجود و تولید محتوی می‌دهند. اینترنت دارد به ادعای دمکراتیک بودنش جامهٔ عمل می‌پوشاند. رسانه‌های دیگر هم کم‌کم دارند به ارزش شهروندان در تولید اطلاعات پی می‌برند.

مثالی که از تلویزیون می‌توان زد تلویزیون Current است که توسط الگور (بله، معاون سابق رییس جمهور آمریکا!) و متحدش گوگل تاسیس شده است. یک چهارم برنامه‌های این تلویزیون از ویدئوهای مردم عادی تشکیل می‌شود. کاربران بهترین ویدئوها را روی اینترنتبرای پخش در تلویزیون انتخاب می‌کنند. مثال رادیوی مشارکتی هم رادیو زمانه است که از پادکستهای آماتورها در برنامه‌هایش استفاده می‌کند. از روزنامه هم اگر بخواهم مثال بزنم ترجیح می‌دهم باز ایرانی باشد: زمانی جایی خواندم که همشهری محله، صفحه‌ای را به آثار خوانندگان تخصیص می‌دهد. البته فعلا سایتشان کار نمی‌کند که صحت و سقمش را بررسی کنم.

چیزی که مهم است اینست که رسانه‌های به اصطلاح اصلی دارند متوجه می‌شوند که عصر " ما ارائه می‌کنیم شما دریافت کنید" دیگر تمام شده است.
————————
برگرفته از: شادی ضابط