سقط جنین شبکه ماهواره ای فارسی هلند
وزارت امور خارجه، در نخستین گام از اجرای این مصوبه، به اطلاع سازمان های غیر دولتی فعال در زمینه های رسانه ای رساند که تا تاریخ ۱۵ سپتامبر، برای استفاده از بودجه تصویب شده در مجلس هلند طرح های پیشنهادی خود را بفرستند. فراخوان مزبور، در روزنامه رسمی دولت هلند نیز آگهی شد.
این کار، طیف وسیعی از گروه های ایرانی و غیر ایرانی ساکن در غرب را وا داشت تا به روزنامه نگاران مزبور و پروژه آنها، به چشم یک “رقیب” نگاه کنند. این فرایند، طبیعتاً باعث می شد تا پروژه گروه روزنامه نگاران ایرانی مهاجر – که انگیزه اصلی مصوبه مجلس هلند بود – به گونه ای فزاینده تحت فشار قرار بگیرد.
نتیجه چه شد؟
در اوایل ماه نوامبر، وزارت امور خارجه هلند، طی نامه ای، نتایج بررسی طرح های پیشنهادی دریافت شده توسط این وزارت خانه را برای استفاده از بودجه مصوب پارلمان اعلام کرد. در نامه وزارت امور خارجه، تصویب شده بود که ۷ پروژه آموزشی، ۲ پروژه وب سایت، ۱ پروژه در موضوع حقوق کودکان و مطبوعات و ۱ رادیو، حائز شرایط لازم برای دریافت بودجه مزبور تشخیص داده شده اند. اگرچه این نامه، اسامی سازمان های دریافت کننده بودجه را ذکر نکرده بود، اما مشخصاً روشن می ساخت که وزارت امور خارجه، پروژه مورد پشتیبانی مجلس هلند [شبکه ماهواره ای روزنامه نگاران مهاجر ایرانی] را رد کرده است. بدین ترتیب، حتی یک یورو از بودجه مصوب مجلس نیز تحت هیچ عنوان به گروه روزنامه نگاران مهاجر، که مجلس قصد حمایت از آنان را داشت، اختصاص نیافت.
به نظر شما علت مخالفت دولت هلند و رد پروژه تلویزیونی روزنامه نگاران مهاجر چه بود؟
جالب بود که در نامه وزارت امور خارجه هلند – ظاهراً با علم به سوال برانگیز بودن مخالفت با تأسیس شبکه تلویزیونی مورد تأکید در مصوبه نمایندگان پارلمان- قسمتی ویژه نیز به توضیح دلایل رد پروژه شبکه ماهواره ای اختصاص داده شده بود. دلایلی که اگرچه، طیفی متنوع از بهانه های اداری و اجرایی را شامل می شوند، ولی برای من کاملاً روشن است که “بهانه” هایی بیش نیستند. دلایل اصلی رد پروژه، از نوع همان علل سیاسی – تجاری شناخته شده ای هستند که از ابتدا، در جریان لابی های مخالفان پروژه تلویزیون ماهواره ای مطرح شده بودند!
آیا در نامه وزارت خارجه، اسامی سازمان ها یا موسساتی که پروژه هایشان مورد تصویب قرار گرفته هم ذکر شده است؟
نه. اما همین قدر مشخص است که اکنون بودجه مصوب مجلس، به ترتیبی که ذکر شد، از هدف اصلی خود که کمک به تاسیس یک شبکه تلویزیونی فارسی زبان بوده، باز مانده است. هرچند امیدواریم که پروژه های قبول شده نیز، بتوانند منشا تغییرات مثبت باشند. به هر حال، من و دوستانم در پارلمان هلند، مراتب اعتراض خود را به این شیوه نادیده گرفتن مصوبه مجلس توسط وزارت امور خارجه اعلام خواهیم کرد.
تصمیم دولت هلند، مجدداً نشان داد که به رغم تمام شعارهای دولت های اروپایی در زمینه دموکراسی و حقوق بشر، وقتی پای عمل به میان می آید، این دولت ها حاضر نیستند به الزامات سیاسی و اقتصادی عملی کردن چنان شعارهایی تن بدهند.
* از گفتگوی روز با فرح کریمی نماینده ایرانی تبار پارلمان هلند در باره شکست بلندپروازترین طرح اروپایی برای تاثیرگذاری رسانه ای بر ایران خارج از مدل لوس آنجلس. نتیجه یک: به همان لوس آنجلس بسازید! نتیجه دو: حمایت دولتی از چنین طرحهایی را تنها از آمریکا بجویید!