اگر هنوز مونا را نخوانده اید

بس 

تمام غریبه‌ها به چشم‌ام آشنا شدند
از بس تو نبودند.

پوشیده 
عشق تو رازی است
به بال هر کبوتر ببندم، در خون می‌تپد.  

گذشته‌ی آینده
دیگران را مادر به زادگاه می‌پیوندد
مرا تو
که آینده‌ی نوستالژیکِ منی

فراموش می‌کنی
مثل سنگِ گور
که با آواز باد و باران، حتا نامِ مرده را هم فراموش می‌کند.

تازه 
زیاد یادت نمی‌کنم
می‌ترسم خاطره‌ات کهنه شود.

نام‌ 
حیف!
اگر فکر نمی‌کردند جادوی زبان عربی شده‌ام،

 اسم‌ات را می‌گذاشتم «خیال» یا «مِی»؛
دو نامی که دختران عرب را زیبا می‌کند.

نوزاد 
هر روز تو را می‌زایم؛ مرد و مردانه
ای عشقِ نوزادِ من

همراهِ همیشه
همیشه با منی
مگر به وقتِ بیداری.

عاشق 
می‌دانی عاشقِ تو کیست؟
آن‌کس که هر دم در دل آرزو می‌کند دوست‌اش داشته باشی.

*از: دلتنگی های مهدی خلجی برای دخترش مونا  

مطالب دیگر

افسانه هر ملیت یک دولت

صداهای قومیت‌گرایانه در ماه‌های اخیر بیشتر از همیشه شنیده می‌شود؛ صداهایی که رسانه‌ها و سیاست‌های معینی آن را بازتاب می‌دهند و طنین اغراق‌آمیزی به آن

مدرنیته کسب مهارت است

سالها ست درگیر نظریه ایم. انواع و اقسام نظریه ها در بازار اندیشه و نشر ایران رایج است. تصور بر این است که بهترین نظریه

سرطان فاصله

همسن و سال بودیم. اما همیشه فکر می کردم از من جوانتر است. شاید به خاطر اینکه زودتر ازدواج کرده بودم. او پسر بود و