دوره کاربرد خشونت در کردستان گذشته است

ناآرامی‌های گسترده در شهرهای سنندج، سقز، سردشت، اشنویه، بوکان، پاوه، مریوان، ایلام و… که برخلاف مهاباد، با برخوردهای خشونتبار نیروهای امنیتی و انتظامی و نظامی در حال سرکوبی است، افزون برآن که نمایش خشونت‌آمیزی از دولت جدید آفریده است، متضمن هزینه‌های غیرمتعارف سیاسی برای حاکمیت جمهوری اسلامی است که امروز بیش از هر زمان دیگر با تشدید فشارهای جامعه بین‌المللی مواجه است.

سکوت در برابر ارزش‌های ستیزه‌جویانه و فضای خشونت‌آمیز، بی‌تردید، به عملکرد کارگزاران خشونت مشروعیت می‌بخشد؛ خشونتی که ذاتاً همه فرصت‌ها را تبدیل به تهدیدهای جدی علیه حقوق انسانی و آزادی‌های مدنی و مشروع شهروندان می‌کند. امروز، یگانه راهکار پرهیز از وضعیت‌های خشونت آمیز، رعایت اصول و قواعد گفتمان دموکراتیک است، و خشونت باهر شکل، محتوا و ابزار، و از سوی هر کس، چه از حاکمیت و چه از جریان‌های منتقد و یا مردمی، مذموم و محکوم است.

اعتراض‌های مدنی شهروندان و اعتصاب گسترده و بی سابقه در منطقه کردستان با رفتار خشونت آمیز وتوجیه ناپذیر مربوط به نیروهای انتظامی، نظامی و امنیتی، به واکنشهای هیجانی منجر شده است. دراین میان، افزون بر سکوت سنگین رسانه‌ای و بی تفاوتی مجامع روشنفکری که به تشجیع عاملان جنایت انجامیده است، تلاش برای انتساب این کنش‌های معترضانه به اپوزیسیون‌های داخلی وخارجی، و شانتاژ غیراخلاقی برخی سایتهای خبری و ایجاد انحراف عامدانه درجریان اطلاع رسانی، فضایی مبهم وغیرقابل اطمینان پیرامون فجایع مذکور آفریده است. ما نگران هستیم که تداوم این گونه رویدادها، شرایطی بوجود آورد که راه توطئه را برای بیگانگان در ستیز با منافع ملی ما باز کند.

*امضا کنندگان این بیانیه از خوشنام ترین افرادی هستند که من در میان ملیون و فعالان فرهنگی و رسانه ای در کردستان می شناسم. صدای آنها اگر شنیده نشود تنها به افزودن بر خسارت خواهد انجامید. فراموش نکنیم که خشونت در کنار مرزهای ایران با عراق خطرسازترین کار ممکن است. بازداری از هر گونه دخالت احتمالی خارجی هم وقتی ممکن است که مردم کرد پشت دولت مرکزی ایستاده باشند. با آزردن آنها و تکیه بر نیروی قهریه خطاهای گذشته تنها در همان مقیاس پیشین تکرار نخواهند شد بلکه می تواند به آوار بینجامد.