بعضی وقتها ایده ها توارد پیدا می کنند. یکی دو سالی است که می خواسته ام با جلب حمایت سازمانی ایرانی، تخت جمشید را چنانکه بوده از طریق کامپیوتری بازسازی و زنده کنم و بیننده را به طور مجازی در کاخ های پارسه گردش دهم. حالا می بینم مردمی صاحب همت و خوشفکر این ایده را عملی کرده اند. هنوز فیلم را ندیده ام اما در راه است. از آنچه از طریق سایت فیلم دریافته ام کاری است بی نظیر حاصل ذهنی امروزی و متکی به اسناد تاریخی. مهم است که بتوانیم تکنولوژی را در خدمت فرهنگ خود درآوریم. امیدوارم دیدن فیلم مرا ناامید نکند. ولی هر چه باشد این آغاز یک راه تازه است و روشی انقلابی در احیای تاریخ ایران.
ادای دین به دانشگاه علامه طباطبایی
توئیتر را که باز می کنم اولین خبر مرا میخکوب می کند. پژمان موسوی از کورش صفوی نوشته است. نمی توانم درباره صفوی از مرگ