معجون دکتر وحید

روزنامه جلیله شرق،
احتراماً، توضیح ذیل در خصوص مقاله «انسانگرایى اسلامى از فراز تا فرود» را شاید برخى از خوانندگان سودمند بیابند: در یکى از پابرگ هاى آن مقاله سخن از کنفرانسى در واشینگتن رفته است که در آن، در حضور کالین پاول – وزیر امور خارجه وقت آمریکا – به عبدالکریم سروش جایزه اى داده اند، «آن هم در ایامى که فاجعه زندان ابوغریب در عراق چهره واقعى دموکراسى در آمریکا را براى مغضوبین خاک برملا کرده بود.»

توضیح اینکه کنفرانس هاى عالم به حصر منطقى از چهار قسم بیرون نیستند:

قسم اول آنکه من در آنها حضور دارم و کالین پاول نه.
قسم دوم آنکه کالین پاول در آن جا حضور دارد و من نه.
قسم سوم هم من حضور دارم و هم کالین پاول.
قسم چهارم، نه من حضور دارم نه کالین پاول.

کنفرانس هاى قسم اول و دوم را بسیارى در بیدارى دیده اند. قسم سوم را برخى در خواب دیده اند اما تاکنون چشم آفتاب ندیده است. قسم چهارم همان است که در واشینگتن اتفاق افتاد. اما قسم چهارم هم به حصر منطقى بر دو صنف است: صنف اول آنکه در آن جایزه هایى مى دهند و صنف دوم آنکه در آن جایزه اى نمى دهند. کنفرانس واشینگتن صنف دوم از قسم چهارم بود.

بلى لوح تقدیرى را رئیس مسلمان کنفرانس (رضوان مصمودى) غیاباً به من اهدا کرد. این اولین بار نیست که وعده هاى شیرین ارتجاع و غیرت فروشى ضدآمریکایى چنین معجون تماشایى و بدیعى را پدید مى آورد.

نامه دکتر سروش به شرق یکشنبه ۲۷ فوریه