شوخی با نیچه: گشتی در وبلاگ ها می زدم دیدم چندین و چند وبلاگ احتمالا وطنی داریم که جوانترهایی با ذهن و پرسمان های فلسفی می نویسند و نیچه چقدر در بین شان نفوذ دارد. از آن میان کامنتی در وبلاگ دیونیسوس اسباب تفریح خاطر شد: همه با این جمله نیچه آشنا هستند: «خدا مرده است…امضاء نیچه» …می گویند روزی که نیچه مرد… مردم با نوشته ای روبرو شدند با این مزمون (کذا در اصل منظور همان مضمون): «نیچه مرد…امضاء خدا».

مطالب دیگر

سمرقند و فرزانه خجند

شماره جدید مجله سمرقند که جشن نامه ای برای فرزانه خجندی است در نوع خود کار یکه و یگانه ای است. علی دهباشی جشن نامه

کمون‌های از دست رفته

داشتم زندگینامه فروغ را مرور می کردم برای کاری که در دست دارم. رسیدم به این نقل از م. آزاد و دیگر نتوانستم پیش بروم:

رخ نمایی از جان فرهنگ ما

آنچه در طول جنگ عزرائیل با وطن ما اتفاق افتاد یک بار دیگر شگفتی آورد. گویی پدیده ای نادر بود. پدیده ای که در غوغای