دیوانگی است تا این ساعت صبح پای این فیلم ۱۶۸ دقیقه ای نشستن. اما تجربه ای عجیب و دوست داشتنی بود. مثل خواندن سفر پیدایش تورات. مثل دیدن عصر هابیل و قابیل. ادیسه ۲۰۰۱ اما با غرابت و هوشمندی صد چندان. فلسفه ای تصویر شده از اخلاق ازلی و ابدی آدمی. فیلمی از آن دست که فقط نخبگان واقعی سینما می توانند ساخت. خوشحال ام که به کانادا رفتم و این فیلم درخشان کانادایی را کشف کردم. این از غریب ترین فیلم هایی بود که در عمرم دیده ام. فیلمی بسیار دور از ما و هنوز بسیار نزدیک به ما. از آن فیلم ها که اگر یکی هم ساخته باشی حاصل ات را از عمر هنری خود برده ای و در تاریخ سینمای انسانی جاودانه شده ای. فیلمی از یک کره یخی. از مردمی ابتدایی. از اسکیموها. اما انگار از همه ما. تا نشان دهد که آدمیت از ابتدایی ترین صورت خود تا امروز انگار هیچ تغییری نکرده است.