راه جلوگیری از تهدیدات آمریکا: توجه به حقوق بشر و آزادی 

محمد علی ابطحی

مدتی است هر چندی یکبار دولتمردان آمریکا، و اخیراً دولت-زنان! آن کشور، ساز تهدیداتی نسبت به حمله و هجوم و یا فشار های متفاوت به ایران را کوک می کنند. این تهدیدها را باید از دو منظر مورد توجه قرار داد.

یک اینکه دخالت خارجی همواره در تاریخ ایران اثر معکوس دارد و باعث انجام ملت بزرگ و پر غرور ایران خواهد شد.

دوم آنکه نباید صرفاً بدلیل اینکه آمریکا چنین تهدیداتی را انجام می دهد، محتوای حرفهای آنان مورد بی توجهی قرار گیرد. به عبارت دیگر دادن بهانه بدست کسانی که قصد زدن ایران را دارند، جای افتخار ندارد. بخصوص آنکه اگر در اثر این تهدیدها ملت ایران دچار آسیب شوند. حتی آسیب های اقتصادی و اجتماعی.

ایران عربستان نیست، مردم حقوق خود را می شناسند
در بسیاری از کشورها که متهم به بی توجهی به حقوق بشر هستند، و علیه آنان قطعنامه منتشر می شود، مردم آن کشورها هنوز به رشدی نرسیده اند که مسائل حقوق بشری یکی از مشکلات داخلی آنان باشد. مثلاً شاید نسبت به مسئله ی حقوق زنان، عربستان سعودی مورد نقد بسیاری از فعالان حقوق بشر باشد. اما در داخل عربستان هنوز جامعه ی عربی آن کشور، آزادیهای حد اقل برای زنان را نمی پذیرد. و از این رو  بین فشارهای خارجی و حساسیت های داخلی هماهنگی وجود ندارد.

اما نباید فراموش کرد که مردم جامعه ی ایرانی به دلیل تمدن و سابقه و سوادی که دارند، در داخل نسبت به حقوق بشر حساسیت ویژه ای دارند. زنان، جوانان، روزنامه نگاران، وبلاگنویسان، اقلیتها و فعالان سیاسی، همه از حوزه ی احقاق حقوق بشر، صاحب ادعا و حرف هستند. و فضای داخلی کشور، نمی پذیرد که حقوق بشر، دموکراسی و آزادی، مورد بی توجهی قرار گیرد.

به این دلیل به جای بی اعتنایی به مسایل حقوق بشر، و اعلام این که حقوق بشر، ابزار کار سیاست پیشگان بین الملل است، باید برای حفظ کشور از مشکلات و تهدیدهای مسائل حقوق بشری و آزادی های اجتماعی و سیاسی از اصلی ترین مسائل مورد توجه مدیریت کشور قرار گیرد.

این بهترین راه حل نجات کشور و حفظ مردم از آسیب های بیرونی است و اگر آن را جدی نگیریم، فضا را برای دخالت خارجی ها فراهم خواهد کرد.

از: وب نوشت

آینده ما و حقوق بشری ما:
رعایت حقوق بشر در ایران ممکن است؟ به نمونه پرونده نیک آهنگ کوثر؛
شخصیت ملی مان آسیب دیده، نخبگان مان بی وزن شده اند، شهریار مندنی پور می گوید بعید است بتوانیم ۱۳۴ نویسنده دیگر پیدا کنیم تا بیانیه ای امضا کنند و به میدانی بیایند؛
به تغییرات میلیمتری امید می بندم، نسرین علوی، Iranians for Peace ؛
این سوء تفاهم ناگزیر از ناتوانی در صراحت است، امید معماریان