Search
Close this search box.

باستان شناسی خبر ۱۸.۵ میلیارد دلاری

این یادداشت را برای نیوزبان نوشته ام. تمام خبرهای اصلی در باره ماجرا نقد و بررسی شده است و بنابرین مطلب بلندی است. آخرین خبر هم این است که مجلس قرار دارد موضوع را بررسی کند. امری که به خودی خود اهمیت مساله را تاکید می کند و ادعای بی پایه بودن خبر را با تردید روبرو می سازد.

خبری که این روزها در باره خروج ۱۸.۵ میلیارد دلار ارز و طلا از ایران و توقیف یا مصادره آن در ترکیه مرتبا گزارش شده است خبر بسیار دشواری برای تایید یا تکذیب است. بخشی از مساله به دلیل حساسیت فوق العاده خبر است که بعید است بتوان سرنخ درستی از آن از طریق منابع رسمی پیدا کرد. اما بخشی دیگر به دلیل مولفه های خبری است. می کوشم این خبر را ضمن مروری بر نکته های اصلی از منابع مختلفی که این موضوع را گزارش کرده اند بررسی کنم.

تابناک به نقل از سرمایه که ظاهرا اولین منبع ایرانی گزارش کننده خبر است می نویسد: کمیته ای برای بررسی انتقال ۱۸.۵ میلیارد دلار تشکیل شده است؛ اردشیر محمدی رئیس کل گمرک گفت: «گمرک و من از این موضوع بی‌اطلاعیم و پس از انتشار این اخبار نسبت به تشکیل کمیته‌ای جهت بررسی چگونگی خروج کانتینر مربوطه اقدام کرده‌ایم که در صورت رسیدن به نتیجه از طریق روابط عمومی گمرک به اطلاع عموم خواهیم رساند.»

توجه به خروج ارز و طلا با تریلی و کانتینر به نظر من نکته ای انحرافی است. نخست باید روشن کرد این حجم پول خارج شده یا نه. شیوه خروج آن مساله ثانوی است. بر اساس گزارش سرمایه ۷.۵ میلیارد دلار آمریکا و ۱۱ میلیارد دلار شمش طلا از کشور در اکتبر سال گذشته (مهر ۸۷) خارج شده است.

ادامه مطلب را در نیوزبان بخوانید.

پس نوشت:
تازه ترین تحول: روند ماستمالیزاسیون شروع شد؛ وکیل ترک نامه نوشته که گول خوردم و به کشورم ضربه زدم! می گوید حتی پول وکالت اش را هم هنوز نگرفته است (خبر از گزارشگر بی بی سی در استانبول است). آدم دلش برای این وکیل می سوزد. ولی به این می گویند حل ماجرا از آسانترین راه ممکن: خفه کردن کسی که سوت هشدار را کشیده است. 

مطالب دیگر

استاد فلک دولتمند خال

به لایق شیرعلی خیلی علاقه داشت. در شعر مولوی غرق بود. به نازکی های زندگی مردم خود سخت آگاه بود. گرفتارش بود. میان جنگ و

افسانه هر ملیت یک دولت

صداهای قومیت‌گرایانه در ماه‌های اخیر بیشتر از همیشه شنیده می‌شود؛ صداهایی که رسانه‌ها و سیاست‌های معینی آن را بازتاب می‌دهند و طنین اغراق‌آمیزی به آن