آقایان! خانم ها! این عکس ها که از سونامی همه جا پخش شده و ملت خندان را در حال فرار از امواج مرگبار نشان می دهد همه جعلی و قلابی است. هیچ نشریه معتبری هم آنها را به اسم عکس-در-لحظه به خورد خوانندگانش نمی دهد. اول بار در مطلبی از همسایه مان رضا علامه زاده (آوار آب) یکی از این عکس ها را دیدم و گفتم برایش بنویسم. ولی تنبلی کردم و بعد هم فکر کردم لابد برای تزئین گذاشته و می داند که واقعی نیست و کار فتوشاپ حرامزاده است! (با فتوشاپ هیچ مشکلی ندارم اما با گنجشگ را رنگ کردن و جای قناری فروختن خیلی.) اینجور عکس ها پس از ۱۱ سپتامبر هم خیلی رایج شد.
امروز با کمال تعجب دیدم حسن سربخشیان هم در وبلاگ نفیس خود چند تا از این عکس ها را آورده (لحظات اولیه زلزله) و با کمال تعجب تر(!) معصومانه برای حفظ حقوق عکس هم توضیح داده که نام عکاس معلوم نیست (البته محل و زمانش هم معلوم نیست و نمی تواند باشد و اصولا اگر چنین عکس هایی را، همه به یک فرم و شکل و ورزشی وار در-لحظه، عکاسی برداشته بود الان شده بود میلیونر و نامش همه جا می چرخید و عکس هاش هم در همه نشریات معتبر چاپ شده بود!)
تا اینجا خطاها همه انسانی و شخصی است گرچه از یک کارگردان و یک عکاس سرشناس سر زده باشد و گرچه عکس ها از هر نظر رسوا باشد و جعلی بودن خود را داد بزند. اما وقتی شرق را امشب ورق زدم و دیدم دست کم در دو صفحه از این عکس های حرامزاده استفاده کرده ( در ویژه نامه و صفحه آخر)و بدون توضیح گذاشته تا خواننده آنها را به عنوان عکس واقعی تلقی کند واقعا متاسف شدم. این دیگر ضربدر چند صدهزار کردن یک خطاست. آیا ما در بقیه چیزها هم که قیافه حق به جانب بگیرند همین قدر ساده باوریم؟