این عکس بزرگ صفحه اول آبزرور بود امروز. با خود گفتم: کاش پدر نبودم. کاش پدر نشده بودم. تا مرگ تو را ببینم. این داغ کجا برم؟ فکر کردم کاش آنجا بودم تا پیام اندوه و درماندگی این مردم را مثل عطا کناره با این عکس و حسن سربخشیان با عکس دیروز تایمز (که دو زن گریان و زخمی و حتما داغدیده را نشان می داد که یکدیگر را تسلی می دادند) به جهان منتقل کنم. چقدر عکس بد دیده ام این روزها. بی هیچ پیامی. اما این عکس چقدر با ما حرف می زند. فکر کردم نه، من تاب و توان دیدن این اندوه را از نزدیک نداشتم. … …
هذا فراق بیننا و بینکم
هر چه می گذرد می بینیم شکاف بین ملت و روحانیت معظم بیشتر می شود. طوری که دیگر رفوشدنی نیست. راه ما سوا ست. داریم
۱۴۰۴-۰۱-۰۷