غربت مردان فلسفه

امروز در مشهد تشییع جنازه ی استاد جلال الدین آشتیانی بود. در غربت کامل. در دوران حیاتش نیز در حوزه ی علمیه ی مشهد غریب بود.

او آشنایی کم نظیری به علوم عقلی، فلسفه و عرفان داشت و به دلیل آنکه مشهد حوزه ای است که در آن همواره مسائل عقلی و فلسفی مهجور بوده است، مرحوم آشتیانی در انزوای کامل زندگی می کرد و کمتر کسی می توانست از محضر پر فضلش بهره بگیرد.

این دردی است که در اکثر ابعاد واقعی علمی، حوزه های علمی را احاطه کرده است. هیچگاه مسائل فلسفی که نماد تعمق و استدلال است درس اصلی حوزه ها نشده، حتی تفسیر قرآن نیز به این آفت دچار است. مفسران بزرگ، عالم و عمیق هیچگاه حرف اصلی و صدای بلند حوزه را نتوانستند از آن خود کنند. این نقیصه بزرگ باعث شده تا حوزه های علمیه کمتر بتوانند برای پرسش های مردم پاسخ علمی و واقعی بیابند.

علامه آشتیانی که در پیام رییس جمهور به عنوان ملاصدرای زنده یاد شده بود، از قدیمی ترین صاحبان اندیشه های علوم معقول بود که تا دو روز پیش زنده بود و امروز غریبانه در مشهد تسییع شد و پیکرش را در حرم امام رضا (ع) دفن کردند.


یادش گرامی باد.

از: وب نوشت
نیز:
علت بیماری استاد آشتیانی حرمت شکنی مدعیان “دانشگاه اسلامی” نسبت به ایشان بود،
یادداشت مصطفی معین 

مطالب دیگر

استاد فلک دولتمند خال

به لایق شیرعلی خیلی علاقه داشت. در شعر مولوی غرق بود. به نازکی های زندگی مردم خود سخت آگاه بود. گرفتارش بود. میان جنگ و

افسانه هر ملیت یک دولت

صداهای قومیت‌گرایانه در ماه‌های اخیر بیشتر از همیشه شنیده می‌شود؛ صداهایی که رسانه‌ها و سیاست‌های معینی آن را بازتاب می‌دهند و طنین اغراق‌آمیزی به آن