نتیجه نظرسنجی اینترنتی هفت سنگ منتشر شد. شرق و برکت و شب های برره و فیلم چهارشنبه سوری و پادکست بهنود و وبلاگ نیک آهنگ و وبسایت بلاگفا همگروه شدند! سیبستان هم با وب گذر و میراث فرهنگی و دوربین خبرساز و لولیان ناظری و از همه مهمتر یک بوس کوچولو همگروه شده است! خب کبوتر با کبوتر باز با باز.
فهرست پرفروشها پرخواننده ها پربیینده ها و محبوب ترین ها همیشه گویاست. در غرب سنت خوبی هست که فهرستهای ۱۰۰تایی درست کنند از انواع و اقسام چیزها از فهرست ۱۰۰ ثروتمند کشور یا جهان گرفته تا فهرست ۱۰۰ ستاره سینما و ۱۰۰ فیلم برتر خانوادگی و ۱۰۰ آهنگ یا گروه موسیقی محبوب و از این قبیل بسیار. ایران که بودم همیشه دلم می خواست فهرستی از ترانه های مشهور فارسی فراهم آورم برای تحلیل محتوای آنها در کلاس تاریخ ادب معاصر. چه چیزی در اثری مثلا ترانه مراببوس هست که آن را ماندگار و دوست داشتنی می کند؟ این سوالی است که در باره همه آثاری که در لیستهای مختلف محبوبها بر صدر می نشینند باید مطرح کرد. جوابش آینه اجتماع است. وبلاگستان و وبستان فارسی اگر چنین امکانی را ایجاد کرده باشد بسیار ارزشمند است.
و اما در زمانی که هفت سنگ نظرسنجی خود را شروع کرد من فهرستی از همه وبلاگهایی که می خوانم به دست دادم تا اندکی هم که شده انتخاب هفتگانه را تعدیل کنم و بگویم هر وبلاگی ارزشهای خود را دارد. انتخاب بسیار کار سختی است. به هر حال آن فهرست همراه با نظرهای کوتاه و مطایبه آمیز من مورد توجه دوستان زیادی قرار گرفت. به دنبال آن فهرستی از گزیده یادداشتهای خود را در سال ۸۴ به دست دادم و از شماری از دوستان دیده و نادیده هم خواستم که سبدی از سیبهای خود به دست دهند و دست به انتخاب بزنند. این دعوت دوستانه هم با استقبال نزدیک به ۲۰ نفر از وبلاگ نویسان روبرو شد و نتایج بسیار خوبی هم داشت. سپس انتخابی هم از بهترین مطالبی که در سال ۸۴ خوانده ام به دست دادم: نوشته ایی که یادواره اند.
ابتکار هفت سنگ و کارهای سیبستانی برای من شروعی بود در بحث از مفهوم سازی که امیدوارم پیگیری کنم و برای همه تحلیلگران محتوای وبلاگستان – دست کم وبلاگهای بحث برانگیز- هم نمونه قابل آزمایشی عرضه شد. اگر کسی همین گزیده ها را تحلیل و طبقه بندی کند به «مهمترین» مباحث مورد توجه در سال ۸۴ خواهد رسید. یعنی باز همان بحث «ترین» ها و ارزش اجتماعی آن.
من لینک همه وبلاگهای من و سال-نماهای وبلاگی و گزیده بهترین های ۸۴ را را به عنوان لینک دایم در لینکستان می گذارم که هم تداوم ادای احترام من باشد به همه وبلاگهایی که می خوانم در طول سال آتی و هم کار مراجعه را ساده تر کند. امیدوارم علاقه مندترین دوستان به این بحث وارد تحلیل محتوای این سال-نماها نیز بشوند.
دست آخر به نیک آهنگ هم توصیه می کنم حال که به «شخص اول وبلاگستان!» تبدیل شده است خوب است یکبار مروری بکند به آنچه در سال ۸۴ نوشته و او را بر صدر نظرسنجی نشانده است یعنی با این دیدگاه که بهترین و پرخواننده ترین و البته جنجالی ترین نوشته هایش را فهرست کند. این هم خودشناسی است و هم وبلاگ شناسی! – از ما گفتن.