در ظرف یک هفته دو خبر مشابه رسید که آمریکاییها دارند در دوشنبه و کابل دانشگاههایی تاسیس می کنند که آموزش در آنها به انگلیسی است و زیر نظر استادان بین المللی:
“اداره توسعه تجارت امریکا در نظر دارد پوهنتون یا دانشگاه امریکایی در افغانستان تاسیس کند. کار مطالعه امکانات تاسیس این دانشگاه با عقد قرار داد آغاز شد. محمد شریف فایض وزیر تحصیلات عالی افغانستان آغاز کار این دانشگاه را زمینه بوجود آمدن رقابت و جلب متخصصین وکادرها از خارج و تربیه کادرهای جدید در داخل افغانستان می داند.”
خبر دانشگاه آمریکایی در دوشنبه تاجیکستان از این هم جدی تر است چراکه با یک بودجه ۳۰ میلیون دلاری ظاهرا فقط برای تهیه کتاب همراه است.
این دانشگاهها مرا به یاد دانشگاه پهلوی شیراز می اندازد. با این اشتیاقی که برای تحصیلات عالی در خارج هست بزودی و با معتبر شدن این دانشگاهها دانشجویان ایرانی ممکن است آسان تر و ارزان تر ببینند که راهی این دانشگاهها شوند تا برای دانشگاه مشابهی به بیروت یا قاهره بروند. تاثیرات چنین حرکتی در آشنایی بیشتر فارسی زبانان با هم قابل توجه است.
تاسیس این دانشگاهها در جامعه تحصیلکرده افغان و تاجیک هم البته تحول تازه ای ایجاد خواهد کرد. اگر تحصیلکرده های فعلی نجنبند و عقب ماندگیهای علمی خود را که به هر دلیل پیش آمده جبران نکنند تا ۴-۵ سال دیگر فارغ التحصیلان این دو دانشگاه بسیاری از پست های حساس را از آن خود خواهند کرد و به مرجع اجتماعی نسل نو بدل خواهند شد.
استاد فلک دولتمند خال
به لایق شیرعلی خیلی علاقه داشت. در شعر مولوی غرق بود. به نازکی های زندگی مردم خود سخت آگاه بود. گرفتارش بود. میان جنگ و
۱۴۰۲-۱۱-۳۰