برای ساعتی هم که شده معرکه را فراموش کنیم
در میان اینهمه دعوای پوچ و حماقت فراگیر و تصمیمات ابلهانه همیشگی مقامات و آشفتگی پایان ناپیدا و افزودن بر آتش هیجانات بی معنا و در میانه معرکه ای که در آن هیچ طرفی به فکر ایران نیست و هر کس بر خر خویش سوار است و می راند، من ترجیح می دهم خود را به خواندن چیزهای به-درد-بخور مشغول
۱۳۸۵-۰۳-۰۵